Reisdagboek van Saffa: Twee weken naar Zambia

De net afgestudeerde Saffa mocht twee weken naar het land Zambia in Afrika. Zij wilde als student Verpleegkundige graag buitenlandervaring opdoen. Ze won een beurs (geldbedrag) door haar motivatie te laten zien aan de organisatie VSBfonds die geldbedragen beschikbaar stellen aan studenten. Saffa werd een paar maanden voor haar afstuderen 1 van de 6 mboRijnland-studenten die deze geldprijs won en mocht hiermee naar Zambia om haar buitenlanddroom werkelijkheid te laten worden. Hiervoor is er 2800 euro uit het fonds beschikbaar gesteld om haar reis- en verblijfkosten te dekken. Hieronder lees je het reisdagboek van Saffa.

De reis naar Zambia
Saffa: ‘Eindelijk mag mijn avontuur dan beginnen. Hoe bang ik ook ben dat ik mijzelf misschien wel ga verliezen. Of juist dat ik een stuk van mijzelf leer kennen. Afscheid nemen van de mensen om mij heen, ook al ga ik maar heel kort.. En dan in het vliegtuig moeten zitten met spanning en nadenken over het onbekende.’

Op naar het onbekende
‘De eerste paar stappen die ik zette in het resort waar ik verbleef was een beetje als een droom. Ik had nog niet echt door dat ik er echt was. Ik werd overspoeld met een hoop informatie en het enige waar ik aan kon denken, was dat ik niet kon wachten om te beginnen. De eerste nacht was het daarom ook best lastig om in slaap komen. Ik zat maar te denken, wanneer begint het nou en mag ik dan eindelijk doen waarvoor ik ben gekomen!’

Nu gaat het echt beginnen!
‘Na een hele lange nacht kon het dan echt starten. De eerste echte dag en ochtend voelde heel onwerkelijk. In het medical project waar ik in zat gingen wij als team meestal met twee of drie zorgprofessionals naar een dorpje voor thuiszorg. Of we gingen naar een kliniek om daar steun en hulp te bieden. De ochtend begon altijd met het checken van je rugtas die je mee moest nemen met al je benodigde middelen erin, zoals verbandartikelen, paracetamol en verschillende crèmes en medicatie.’

Thuiszorg
‘Mijn eerste week begon met thuiszorg. Dan ga je langs bij de mensen thuis om ze verzorging te geven. Het was een eer om bij de mensen thuis te mogen komen. Het viel mij eigenlijk gelijk op dat alles wat eerst vanzelfsprekend voor mij was, hier helemaal niet zo was. Het is niet van zelfsprekend dat je naar een arts of ziekenhuis kan als je gewond bent of dat er een ambulance komt als je in nood zit. Niks is meer van zelfsprekend. De zorgvragers (patiënten) mocht ik helpen met dingen zoals hun bloeddruk meten en advies geven over hun leefstijl. Hoe belangrijk het wel niet is om voldoende water te drinken of niet te veel zout te eten. Maar dat is helaas niet altijd haalbaar door het tekort aan voedingsmiddelen of geld. Op een bepaalde manier opende dat niet alleen mijn ogen maar ook mijn hart.’

Weekendpret
‘Tussen het werken door was er gelukkig ook tijd om de prachtige omgeving te verkennen. De stad waar ik zat, Livingstone, is omringd door prachtige natuur! Livingstone staat bekend om de Victoria Falls. Dit zijn super mooie en grote watervallen midden in de prachtige natuur van Zambia. Elk weekend mochten wij zelf activiteiten plannen en natuurlijk zijn we als eerst naar de Falls gegaan. Het is onwerkelijk om daar te staan, net alsof het niet echt is. Van ver kan je al de stoom van de watervallen zien. De watervallen lopen door tot een heel groot rivier tussen de grens van Zimbabwe en Zambia waar wij zijn gaan raften. Ook heb ik prachtige wandelingen gemaakt. Bizar hoeveel dieren zoals apen, olifanten of roofvogels je onderweg tegenkomt.’

Positieve energie
‘Het was een fijne afwisseling van leuke uitjes en werken met de lokale bevolking. Ongeacht alle tekorten aan hulp, middelen en goederen in Zambia, heb ik nog nooit zoveel mensen zien glimlachen. Ik heb nog nooit zoveel positieve energie ontvangen van een simpele groet. Met geen woorden kan ik beschrijven hoe ik mij daar wel niet voelde. Ook al konden we niet altijd de juiste zorg bieden aan de lokale mensen, omdat we een tekort aan middelen hadden, maar de manier van omgang met elkaar verhoogde de kwaliteit van zorg op een manier die ik nog niet kende.’

Voorbij gevlogen
‘De tijd in Zambia vloog voorbij. Ik vind het jammer dat ik er maar twee weken was. Ik was met alle liefde langer gebleven. Ik heb veel nieuwe ervaringen opgedaan en nieuwe dingen meegemaakt. Van bevallingen tot aan lesgeven van kinderen en volwassenen en van wondverzorging tot aan ouderen verzorging. Het leren kennen van zo’n prachtige cultuur tot het zien van de prachtige natuur en dan naar het afscheid nemen van de mensen die ik daar heb leren kennen. Ik heb geleerd hoe belangrijk je omgang met mensen is. Ik wist al wel dat de omgang per persoon verschillend is, en dat je op een bepaalde manier met iedere patiënt om moet gaan om met iemand een goed gesprek te kunnen voeren. Maar ik ben erachter gekomen hoe belangrijk het is om iemand volledig in zijn waarde te laten. Wat we ook weleens vergeten, is dat we in eerste instantie allemaal mensen zijn. En dat het praten als mensen onder elkaar ervoor zorgt dat er een goede balans is tussen de zorgvrager en de zorggever, zodat de relatie gelijkwaardig blijft. En dat weet ik wel als zorgmedewerker, maar in Zambia kwam ik erachter dat dit nog veel belangrijker is dan ik dacht.’

Zeker niet de laatste!
‘Ik heb zoveel meegemaakt in maar twee weken tijd. Nu is mijn avontuur alweer voorbij en stap ik zo het vliegtuig in.. weer terug naar de wereld waar wij het eigenlijk echt wel heel goed hebben. En dan om te beseffen dat wij allemaal op dezelfde planeet leven. Helaas is dit avontuur voorbij, maar dit is zeker niet de laatste!’

Wil je ook kans maken op een beurs voor een buitenlandervaring?
Ga dan naar je slb’er! Vanaf september 2023 tot en met 1 maart 2024 gaat er weer een nieuwe ronde van start voor studenten die naar het buitenland willen in de periode 1 juli 2024 – 30 juni 2025.